Interview met Brihang
Pure poëzie – Vlaamse rap van Knokke tot Brussel – een frisse wind - thuis op het podium – uitgekleed, intiem, casco. Brihang is grootmeester van het kleine gebaar en jij kan er nog bij zijn. Maar eerst, een interview!
Cafe Vulcano en de Geniepigen Droak zijn me niet onbekend.
Hoe bereid jij je voor op een optreden?
Altijd met een gemberthee en een beetje rum. Rock-'n-roll dus.
Heb je een bepaald ritueel alvorens je op het podium stapt?
Ik doe altijd een paar opwarmingsoefeningen die ik als kind leerde toen ik nog voor m'n turncarrière ging. Dat helpt altijd.
Wat is je favoriete moment uit dit optreden?
Ik houd heel erg veel van 'Ver Weg', en dan zeker van de tweede strofe. In de aankomende tour gebeurt op dat moment ook iets moois met het licht, heel speciaal. Ook doe ik tijdens deze tour opnieuw 'Slag 13', een nummer van m'n vorige plaat 'zolangmogelijk'. Dat heb ik eigenlijk al heel lang niet meer live gebracht. Het is een soort lang gedicht over een gevecht, heel poëtisch en echt fijn om live te brengen.
Wat is het ergste dat ooit al fout is gelopen?
Hij zal het niet graag opnieuw lezen, maar m'n geluidsman vergat tijdens m'n releaseshow in een volle AB enkele jaren terug om mijn micro aan te leggen toen de show begon. Dat waren de langste twintig seconden uit zijn leven, denk ik. Maar op zich zijn blunders tijdens shows altijd leuk. Je kan daar dan iets mee doen ter plekke, iets dat zowel voor jezelf als voor het publiek erg onverwacht is. Dat zijn momenten die een show écht maken.
Wat inspireert jou?
Heel veel, bijna te veel om op te noemen. Op dit moment is de eerste naam die me in het hoofd schiet de Nederlandse beeldhouwer Mark Manders. Ah, en Wim Helsen natuurlijk, altijd.
Wat zou je geworden zijn zonder artistieke carrière?
Dakwerker, schrijnwerker of garagist. Eender wat waardoor ik hele dagen een beetje zou mogen prutsen aan vanalles.
Ben je al eens in Aalst geweest? Welk beeld heb je van onze stad?
Ik ben al redelijk vaak in Aalst geweest, want ik heb een ex-liefje die van Aalst is. Cafe Vulcano en de Geniepigen Droak zijn me dus niet onbekend. Ook ben ik één keer op Aalst Carnaval geweest, maar dat was genoeg om in te zien dat dat niet meteen iets voor mij is. Netwerk Aalst ken ik ook, dat is een topplek! Het beeld dat ik vandaag van de stad heb? Wel, mijn vrouw is van Dendermonde dus mijn beeld van Aalst is … ;)