Interview met Maarten Westra Hoekzema
Deze ingeweken Nederlander is ondertussen gast aan huis bij De Werf en ook in april mogen we hem weer verwelkomen. Hij heeft er alvast zin in. Lees je mee?
Hoe ben je op het idee voor deze voorstelling gekomen?
Mijn vorige voorstelling 'Tired of being young’ ging over hoe alles in mijn leven mislukte. Door een aantal mooie spelingen van het lot werd die voorstelling een bescheiden hit. Opeens begon ik uitverkochte zalen te krijgen (weliswaar kleinere zalen, maar toch) en in Antwerpen en Gent liepen de grotere zalen vol. Het was een lang gekoesterde droom die uitkwam. Ik merkte alleen dat ik er totaal niet van genoot. Ik was alleen maar bezig met meer en groter. En uiteindelijk crashte ik. Gelukkig was er ook de liefde die eindelijk lukte. Het leek me genoeg stof om een voorstelling over te maken. Ze gaat over het in vraag stellen van de immer opgedrongen ambitie en is vooral een grote ode aan de liefde.
Hoe tevreden ben je zelf over dit optreden?
Heel tevreden. Ik hoor dat het een waardige opvolger is van 'Tired of being young'. Ik denk dat het een grappig en eerlijk relaas is geworden. Voor de voorstelling heb ik ook samengewerkt met een hele fijne decormaker, die ook nog eens een van mijn beste vrienden is. Hij heeft zijn best gedaan en ik ben dan ook heel trots op hoe de scene geworden is.
Je hebt het over geluk. Maar wat is dat eigenlijk? Wanneer heb je geluk of is je leven geslaagd?
Ik weet niet zo goed of geluk een constante staat van zijn is. Ik denk dat geluk vooral bestaat uit momenten. Daarom kunnen je herinneringen een goede gids zijn. Momenten waarop ik extreem gelukkig was: Toen ik als student met de nachttrein naar Milaan ging en daar uiteindelijk op de kathedraal stond en overweldigd werd door de schoonheid van de stad. Toen mijn broer vertelde dat zijn vrouw zwanger was (en ook toen ik mijn nichtje voor het eerst vasthad). Toen ik met mijn geliefde op het waddeneiland Texel was en met haar op de dijk naar de sterren keek en besefte dat ze weleens de vrouw van mijn leven kon zijn. Ik denk dat geluk verscholen ligt in het opdoen van nieuwe ervaringen en vooral in wat er tussen mensen kan gebeuren. En ik denk dat je leven geslaagd is als je voor een aantal mensen iets moois hebt betekend.
Zou je ook met een andere carrière gelukkig geworden kunnen zijn?
Tijdens de coronacrisis ben ik in het volwassen onderwijs 'ijsmaken' gaan volgen. Twee keer per week hadden we met een groep mensen praktijkles ijsmaken, chocoladebewerking en ijstaarten maken. Dat was ongelooflijk leuk om te doen. Ik heb toen zelfs gedacht om een zaak te openen. Maar hoe langer ik ermee bezig was, hoe meer ik merkte dat ijsmaken voor mezelf en vrienden leuk was, maar dat de hele praktische rompslomp van het runnen van een eigen winkel me doodongelukkig zou maken. Toen ik na de lockdown weer mocht optreden, snapte ik weer waarom ik ooit het vak van cabaretier koos. Een van de leukere manieren om verbinding met mensen te maken.
Op een schaal van nul tot tien: hoe blij ben je dat je naar Aalst mag komen?
Toch wel een 10. De Werf is een belangrijke plek voor mij. In een loopbaan is het belangrijk dat er een aantal mensen in je blijven geloven. Jullie programmator, Kathleen Keymeulen, heeft dit altijd gedaan. Ze is me blijven boeken waardoor ik als cabaretier de mogelijkheid had om te groeien en beter te worden. Ze is er zeker medeverantwoordelijk voor dat eindelijk alles is gelukt.