dans als een betoverend web van geometrische en minimalistische figuren. Je weet niet wat je ziet.

Elvedon (2015), Opus (2016) en ION (2018). Met die drie voorstellingen maakte de Griekse choreograaf Christos Papadopoulos naam. ‘Een noodzakelijk nieuw gezicht in de danswereld’, waren de woorden van een Franse recensent. Papadopoulos schrijft poëzie in betoverende meditaties over onze plek als mens in het grote geheel. De natuur vormt zijn grote inspiratiebron. Zijn choreografieën zijn als een ononderbroken reeks lichaamsgolven en microbewegingen.

Mycelium verwijst naar het oudste en grootste organisme op aarde: het ondergrondse netwerk van vertakkende schimmeldraden van paddenstoelen. Op de scène vertaalt dit gegeven zich in een ondoorgrondelijk web van interacties en sensaties tussen de dansers.
Mycelium creëerde hij voor twintig topdansers van het Ballet de l’Opéra de Lyon, een match made in heaven. Het resultaat: heerlijk fascinerende dans.

Tip!

Meer weten over deze voorstelling? Beluister de podcast dans beluisterd - aflevering 5.

In the core of my work I always look for the human dimension. My priority - though it may not be apparent at first glance - is focusing on the individual, the way he/she is in a community of bodies, or exposed by himself-herself. I want my work to reverberate the inner human condition, whether it is demonstrated by abstract movement or a simple gesture. A movement from and towards the human. (Christos Papadopoulos)