Pluk de dag, zolang het kan

‘Op een ochtend in februari, een paar weken voor corona, fiets ik naar mijn werk. Links het vliegveld, rechts volkstuintjes. Terwijl de opkomende zon in mijn linkeroog valt, denk ik plots: wat ben ik eigenlijk allemaal aan het doen?’ Aan het woord is Johan Petit, theatermaker en gelegenheidsfilosoof. Er ligt weer iets op zijn lever, over het leven, maar vooral over hoe hij zelf in dit leven staat. In maart 2020 was hij net bezig met de voorbereiding van een nieuw stuk toen de coronapandemie uitbrak. Alles viel stil. In juni werd zijn moeder ziek en ging het leven met hem aan de haal. In de daaropvolgende maanden probeerde hij wat hem overkwam in woorden te vatten.

Tom Pintens schreef speciaal voor deze voorstelling een prachtige soundtrack die hij live brengt. Maya Dhondt begeleidt op piano, Dora Brams op bas.

Als observator van het dagelijkse leven blijft Petit onovertroffen: met rake anekdotes vol couleur familiale schept hij het beeld van een warm gezin, waarin de zorgrollen voor het eerst worden omgedraaid. (Filip Tielens, De Standaard, 4/10/2021, ***)

Enige melancholie was Petit nooit vreemd, alleen kwam dit ingrediënt zelden beter tot zijn recht als in deze voorstelling. (Ilse De Wever, Gazet Van Antwerpen, 2/10/2021****) 

Johan Petit op Klara: herbeluister hier het fragment.